“ Americana Blues & Swing… “

Bill Booth en William “Bill” R. Troiani (aka Billy T) zijn twee muzikale Amerikanen. Ze verhuisden beiden, los van elkaar, naar Noorwegen en verenigden zich recent als duo als The Bills.

Bill Booth, een singer-songwriter met viool en gitaar, geboren in de staat Maine, reist veel. Zijn muzikale invloeden beslaan een breed scala, van Americana, Keltische en Noordse folk tot country, blues en rock. Booth speelt regelmatig solo-akoestisch met gitaar en viool, maar ook elektrisch met band met bas, drums, accordeon, banjo, Ierse doedelzak (Uilleann pipes) en fluit. Na een verhuizing van Maine naar NY om als freelancemuzikant te werken, arriveerde Booth uiteindelijk aan de kust van Noorwegen met een langdurig engagement in Oslo. Daar ontmoette hij en begon hij op viool te spelen met de Noorse rocklegende Åge Alexandersen. Een lange reeks opname- en touraanbiedingen leidde uiteindelijk tot een verhuizing. Sinds 1992 bracht hij zes albums (waarvan drie als frontman van de Convertibles) uit.

Bill Troiano is hier niet de “Mr.” Tuba, de tuba speler uit Long Island, NY, maar Billy “T” de singer-songwriter en bassist uit NYC (die we hier al 2016 recenseerden). Hij speelde 12 jaar bij Eddie "Bluesman" Kirkland (1923-2011) en 10 jaar bij de Tom Russell Band. Billy T verhuisde in 1997 naar Oslo, Noorwegen, waar hij 7 jaar lang de huisband leidde van de Muddy Waters Blues Club. Amund Maarud en Kid Andersen, twee geweldige Noorse gitaristen, zijn alumni van die band. In de Muddy Waters Blues Club ondersteunde de Billy T Band een aantal bekende blues muzikanten, waaronder Homesick James, Nappy Brown, Willie "Big Eyes" Smith, Bill Sims en Tad Robinson. Met de Billy T Band bracht Bill Troiani vier albums uit. Hij won in 2010 en 2012 de Spellemanns-prijs (de Noorse Grammy) in de categorie “Blues” en, werd in 2016 opnieuw genomineerd voor hun vierde album ‘Reckoning’.

Bill Booth (zang, gitaar, viool, banjo) en Billy T (zang, bas) treden solo op, met verschillende bands en sinds 2012 als een duo. Als duo combineren ze Billy T’s soul- en blues stijl met de Americana en folk van Booth, om zo hun eigen geluid te creëren. Ze brachten solo al albums uit, maar samen nog niet eerder. ‘Til the Blues Have Gone’ is hun eerste gezamenlijk project dat deze maand bij Wheeling Records werd uitgebracht.

De dertien songs die ze opnamen met drummer/percussionist Alexander Pettersen en die Booth opnam en mixte in zijn Anneks Studio, schreven ze (op één na) zelf. Wat al van de titelsong/opener opvalt is de opbeurende sfeer die er van hun muziek uitgaat. Ook van hun samenzang en Booth’s viool op “Last Change to Hurt Me” en “Good Lord Done Gone” is het genieten. De country tune “Slipping Through the Cracks” klinkt aanstekelig en de ballade “Keeping the Blues Alive” heel herkenbaar. “Asking for More” lijkt een Tony Joe White in een hogere versnelling, met de juiste cadans en de juiste balans tussen gitaar en viool. “Already Gone” is -inclusief de solo op viool- een mooie Americana en “Driving Rain” & “Still Might Be Around” zijn de eerste nummers die, vooral door Pettersen, rocken. Ook over “Road is Long” hangt wat moois van TJ White en in “Sun Was Going Down” zitten veel herkenbare wijsheden vervat. De cover “Grinnin’ in Your Face” werd in 1965 door Son House, de legendarische ”Father of the Folk Blues” uitgebracht. In de update van The Bills zit veel -te verwachten- folk en blues. Het meest bluesy is de finale met “Didn’t Know What I Had”: “she could come back, if there was some place to come back to…”.

Wat The Bills op hun debuut ‘Til the Blues Have Gone’ zo uitstekend doen is opzich geen verrassing. Als twee muziek veteranen met jaren ervaring hun individuele kwaliteiten in de studio samengooien, dan krijg je nog meer moois en genietbaar. Goede wijn wordt na jaren immers ook nog beter. Klopt hé?

“ What The Bills on their debut ‘Til the Blues Have Gone’ do so well is in itself no surprise. When two music veterans with years of experience combine their individual qualities in the studio, you get even more beauty and enjoyable. After all, good wine also gets better after years. Isn’t it right? … “ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list:01. Til the Blues Have Gone (3:27) - 02. Last Chance to Hurt Me (3:19) - 03. Good Lord Done Gone (3:05) - 04. Slipping Through the Cracks (3:18) - 05. Keeping the Blues Alive (3:51)- 06. Asking for More (3:24) - 07. Already Gone (3:27) - 08. Driving Rain (3:42) - 09. Still Might Be Around (3:21) - 10. Road is Long (3:07) - 11. Sun Was Going Down (3:42) - 12. Grinnin’ in Your Face (2:28) [Son House / Pka Jr. House Eddie / James] - 13. Didn’t Know What I Had (4:18) / All songs: text & music: Bill Booth & Billy T, exc. (12) © 2020 - Produced by: Billy T & Bill Booth | Album credits: Billy T: vocs, bass / Bill Booth: vocs, guitar, fiddle, banjo / Alexander Pettersen: drums, percussion

Discography THE BILLS: Til the Blues Have Gone [2020] || BILL BOOTH (w/the Convertibles*): Some Distant Shore [2017] | New Land [2010] | Songs of the Land [2006] | Heart in Land* [1998] | ‘Round the Bend* [1994] | Heart Times on Easy Street* [1992] || BILL TROIANO / BILLY T. BAND*: Reckoning* [2016] | Mo-Billy-T*  [2012] | L.O.V.E. (Just a Silly Notion)* [2010] | Back to the Black Bayou, by Louisiana Red feat. Billy T Band  [2010] | A Little Mixed Up* [2007] ||